komórek jest związany z lipidami i białkami, tworząc fosfolipidy i fosfoproteidy. W tej postaci jest substancją budulcową błon komórkowych oraz niezbędnym składnikiem kwasów nukleinowych i nukleotydów, a także nośników wysokoenergetycznych wiązań, takich jak np. ATP. W osoczu fosfor występuje głównie w postaci  anionów nieorganicznych. Stężenie fosforu jest wypadkową procesu wchłaniania w jelicie, obrotu kostnego i wydalania nerkowego. Metabolizm fosforu podobnie jak wapnia kontrolowany jest przez parathormon , wit.D3  i kalcytoninę. Stężenie fosforu w ciągu dnia maleje , zwiększa się natomiast w nocy. Dobowa zmienność sięga 30 %.

Wskazania do oznaczenia :
- zaburzenia endokrynologiczne: nadczynność lub niedoczynność przytarczyc, nadczynność tarczycy,   stan po usunięciu tarczycy
- przewlekła niewydolność nerek
- niedobór wit.D
- osłabienie mięśni  o niejasnej przyczynie
- alkoholizm
- choroby kości : osteoporoza, samoistne złamania kości, unieruchomienie, krzywica